O laboratorio do doutor Nogueira. Agusín Fernández Paz. Xerais

Nesta noveliña cóntase a historia do doutor Nogueira, quen, debido ás persecucións de que é obxecto por parte doutros científicos, oculta a súa identidade baixo o nome de Alfredo da Silva. O doutor agóchase nunha casa para continua-las investigacións coa axuda inestimable de Rosa e coa intención de facilitarlle a vida á xente.
Deste xeito inventa un crecepelo para calvos, unha apócema que estimula a capacidade para expresarse en público, un medicamento co que pretende elimina-lo racismo convertendo ás persoas de cor en brancos e unhas agullas para elimina-los malos recordos. Rosa, que é consciente da brillantez do doutor, decide poñer por escrito tódolos seus inventos.
Espero que aos nosos socios do clube lles guste ...

Imos falar un pouco do ilustrador da novela: Fran Bueno (Francisco Bueno Capeáns).
Debuxante e ilustrador compostelán
Foi o primeiro autor galego en traballar profesionalmente no sector comercial do cómic estadounidense. Os seus primeiros traballos apareceron en publicacións como "Totem", "Frente Comixario", "Diario16", "Elipse" ou "Conciencia Planetaria".
Se queredes saber máis podes entrar neste enlace
http://www.culturagalega.org/bd/autores_detalle.php?letra=b&Cod_prsa=10
Aquí tedes tamén algunha mostra dos seus debuxos












Xa contaremos un pouco sobre as nosas xuntanzas

XA ESTAMOS OUTRO CURSO LENDO E COMPARTINDO
DESTA VEZ TEMOS TRES CLUBES AO TEMPO.
O PRIMEIRO CICLO DE ESO VAI INICIAR A SÚA ANDAINA CO LIBRO
"O LABORATORIO DO DOUTOR NOGUEIRA" DE AGUSTÍN FERNÁNDEZ PAZ
DE EDICIÓNS XERAIS DE GALICIA

O SEGUNDO CICLO DE ESO VAI LER "ANAGNÓRISE" DE Mª VICTORIA MORENO
DA EDITORIAL GALAXIA


E A SORPRESA DESTE ANO VEN CO NOVO CLUBE DE LECTURAS CIENTÍFICAS,
DE TAL XEITO QUE O GRUPO ESTÁ A LER VARIOS LIBROS SOBRE CIENCIA, ENTRE ELES O LIBRO "COSMOS DE CARL SAGAN"

Antología 'Los mejores relatos de terror llevados al cine'

Iniciamos unha nova lectura cunha antoloxía de relatos de terror.

Trátase de 6 relatos de terror dos séculos XIX e XX que foron levados ao cine.

Comezaremos lendo o relato "Los ladrones de cadáveres", de Stevenson.

Xa vos deixaremos comentarios.

DESERCIÓN DE CLIFFORD. SIMAK

Neste relato vemos a adaptación biolóxica do home para colonizar Xúpiter. Neste caso atopámosnos cun científico, que está intentando atopar a forma de vida axeitada para colonizar Xúpiter. Para ese efecto vai mandando a algúns homes, que previamente sométense a un proceso de cambio biolóxico. Cunha máquina converte ós homes en "galopantes".

E ata aquí podemos contar. A verdade é que o autor provoca no lector unha autocrítica do noso mundo.

El ruido de un trueno de Ray Bradbury

Neste conto, publicado por primeira vez no ano 1952, ten moitas cousas que merecen a pena. Soamente as vamos a citar para darvos un pouco de intriga:

- máquina para viaxar a través do tempo

- cacería de dinosaurios

- efecto mariposa

O conto aparece posteriormente en cómic, debuxos animados, e mesmo tamén foi guión para unha película estreada no ano 2005.

Deixamos un par de enlaces para consultar:

http://www.epdlp.com/escritor.php?id=1494

http://www.raybradbury.com/

Exilio de Edmond Hamilton

Neste segundo relato, que por certo é moi corto, poidemos comprobar como o autor é un verdadeiro maestro na tensión e a sorpresa.

Engadimos un enlace a un blog onde falan do autor.

http://laliteraturadelofantastico.blogspot.com/2007/09/edmond-hamilton.html

Novo libro do miniclube. LOS MEJORES RELATOS DE CIENCIA FICCIÓN

O noso novo libro de lectura é unha antoloxía de relatos curtos de ciencia ficción.


Os grandes mestres do xénero adiantanse ao futuro, á vez que realizan unha profunda reflexión sobre a sociedade contemporánea.


O imos ler de tres en tres contos, xa que son nove.

Próximamente achegaremos información do texto.

H.G Wells mostrou no conto “El nuevo acelerador” que se percibísemos a distinta velocidade, o universo podería resultarnos moi diferente. Agora podemos entender o que Wells anticipaba grazas ás cámaras que reproducen a realidade a altas e a baixas velocidades. Podemos ver nuns segundos unha acción que durou tres horas.

Podemos ver tamén en apenas un instante amencer, atardecer, anoitecer e amencer de novo. A situación que lemos no conto é xusto a contraria. Os personaxes poden observar o mundo coma se fose a cámara superlenta, pero eles móvense a unha velocidade normal. É curioso o problema que teñen, que por certo non volo imos contar. Mellor o ledes.